Grote inhoudelijke opgaven vragen om een heldere aanpak
Voorzitter, twee jaar terug dachten we onze handen vol te hebben aan 1 crisis, op dit moment kun je de tel niet meer bijhouden en is het woord “crisis” bijna aan inflatie onderhevig. Onze inwoners en ondernemers hebben te maken met een energiecrisis, een woningcrisis, een stikstofcrisis en ervaren de gevolgen van de oorlog in Oekraïne. Dat zijn omstandigheden die snel en adequaat handelen van ze vraagt of ze dwingt tot scherpe keuzes: kunnen we verhuizen of gaan we verbouwen, hoe betalen we de stijgende energierekening vandaag en hoe krijg ik weer grip op de rekening van morgen. De zorgvraag stijgt en stijgt en daarmee kannibaliseert de zorg de gemeentelijke begroting. Dat vraagt om 1 ding: een gemeentebestuur die duidelijke keuzes maakt om dit op te lossen.
Voor het sociaal domein zullen we met een aantal andere partijen dan ook een motie indienen om na 7 jaren financiële tekorten een frisse blik te werpen op deze financiën en beeld te krijgen bij de knoppen waar aan gedraaid kan worden om de financiën beheersbaar te krijgen. Voor een reactie van het college kijk ik dan ook in de eerste plaats naar de wethouder financiën als eindverantwoordelijk voor de begroting.
Regeren is vooruitzien: keuzes maken is noodzakelijk, de spaarpot plunderen te makkelijk
Dit is de eerste perspectiefnota van dit nieuwe college. Koud 2 maanden onderweg dreigde dit college de spaarpot van alle inwoners, de algemene reserve 25 miljoen euro lichter achter te laten. Gelukkig werden ze gered door de bel in de meicirculaire en is dit nu (nog) niet nodig. De Nissewaardse VVD is helder over deze financiële schijnoplossing: de spaarpotten zijn voor onvoorziene en eenmalige omstandigheden; opgaven die te verwachten zijn of structurele inzet vragen: daar bereid je je op voor. Door keuzes te maken, door bij te sturen. Dat dit nu nog niet nodig is, is goed nieuws, want geeft de gelegenheid om met de blijvende financiële onzekerheid wat meer scenario’s te bedenken dan alleen de spaarpot plunderen voor onze ambities.
Denk bijvoorbeeld aan de afspraak dat we de Enecomiddelen zouden inzetten voor investeringen die zichzelf terugverdienen, dat leek met dit voorstel volledig losgelaten. Is het college ertoe bereid, nu we even lucht hebben, eerst te gaan kijken hoe er structureel geld vrijgemaakt kan worden om de gewenste investeringen te doen? Veranderende tijden maken namelijk dat het heroverwegen van bepaalde uitgaven noodzakelijk is. De VVD dringt er op aan om eerst deze fundamentele discussie te voeren. We hebben namelijk nog veel meer grote uitdagingen te gaan de komende jaren en daar gaat deze algemene reserve niet het antwoord op zijn, dus we moeten echt gaan nadenken over andere scenario’s. Heeft college bijvoorbeeld nog voorstellen waar bij de revolverendheid van de algemene middelen nog wel een plek krijgt? Veel vraagstukken kunnen namelijk best opgelost worden door het geld eerst te investeren en het daarna weer zichzelf terug te laten verdienen en zo tegelijk een maatschappelijk probleem op te lossen. Dit soort win-win-situaties zou de VVD graag zien.
Waarom kiest dit college ervoor om vooral naar anderen te wijzen in plaats van keuzes te maken? Het is vooral de schuld van de Haagse politiek, of van wat voor andere externe factor dan ook. Daar koopt de inwoner niets voor, wijzen naar een ander is makkelijk, maar lost geen problemen op. Geld is niet gratis en ook niet oneindig beschikbaar. De hand op houden in Den Haag verhoogt ook de lasten van onze inwoners, want ook daar hebben ze nog geen geldboom gevonden die door minions wekelijks wordt bijgeplukt om onze te peperdure rekeningen te betalen. Verantwoordelijkheid nemen is daarom het enige antwoord wat de inwoner van de politiek verwacht. Ook de minder populaire maatregelen horen daar soms bij en onze inwoners begrijpen het dat niet alles kan. Zo lang we maar uitleggen dat we niet EN lage gemeentelijke lasten kunnen hebben EN elke week het gras kunnen maaien.
Aan de slag voor de inwoners, echt aan de slag!
Te lang wachten maakt dat de problemen voor onze inwoners groter worden en de oplossingen steeds complexer. Zorgen dat we tempo maken met het verduurzamen van de woningen van onze inwoners om de energierekening omlaag te brengen, extra woningbouwlocaties kiezen om te zorgen dat de doorstroming een kans krijgt, in de Spijkenisse en de dorpen. En niet alleen aan de korte termijn denken, maar vooral voorbereiden op de middellange en lange termijn. Wat gebeurt er als de haven gaat verduurzamen? Blijven dezelfde banen dan nog bestaan? Welke banen verdwijnen en ook welke nieuwe banen die we nu nog niet kennen komen daarvoor terug? Hebben onze inwoners die als procesoperator werken de juiste opleiding om deze transitie goed te doorstaan of vallen ze in de Rotterdamse haven net buiten de boot?
Het lijkt ver weg, maar we moeten daar vandaag al over nadenken, zodat we een welvarende gemeente blijven. Dat gaat niet vanzelf. Maak werk van een techniekcampus zodat onderwijs en bedrijfsleven beter samenwerken aan de toekomst. De kansen liggen voor het oprapen, maar daarvoor is lef nodig.
De Nissewaardse VVD stroopt mouwen op
Wij denken en doen graag met het college mee: kom met een adequate aanpak voor de grote opgaven. De eerste voorstellen hebben we reeds richting het college laten weten: hoe de gemeente inwoners kan ondersteunen bij de verduurzaming van hun woning. De Nissewaardse VVD blijft dat doen, ook bij de behandeling van deze perspectiefnota komen we met ideeën en voorstellen, en gaat graag met de raad én het college aan de slag. Let wel voorzitter, winnaars hebben een plan en verliezers een excuus. Laten we met de plannen aan de slag gaan!