Voorzitter, collega’s, collegeleden, aanwezigen en luisteraars thuis,
Er was eens… een gemeente, niet ver van hier, waar de raad een sprookjesboek opensloeg. De titel? Begroting 2026 – Een verhaal vol hoop, bestuurlijke magie en een snufje illusie. Zoals bij elk goed sprookje, is niets wat het lijkt.
Terwijl het college zich als Roodkapje door het Grote Donkere Beleidsbos beweegt, en in haar mandje dappere plannen heeft verstopt voor haar Inwoner - ze heeft de boodschapjes overigens nog niet afgerekend - , zal Roodkapje later vertellen dat het Rijk als Grote Boze Wolf haar goede voornemens opvrat.
Maar nee, voorzitter. Onze inwoners verdienen beter. De reserves van onze gemeente dalen met 9 miljoen. Er hangt een miljoenenclaim boven ons hoofd omdat het college haar afspraken rondom de windmolens niet na wil komen. De komende jaren staan we voor grote investeringen in onze stad; we zijn immers een new town en alles moet worden vervangen. Het sociaal domein is het koekoeksjong in de begroting en eet geld op van andere noodzakelijke gemeentelijke investeringen en taken. De structurele tekorten keren terug. Deze begroting biedt weinig perspectief op de toekomst, zoals de VVD dat graag ziet.
Maar voorzitter, een begroting draait niet om getallen alleen. Plannen, projecten en acties maken een begroting. Dus dan toch maar een blik in het ‘spiegeltje, spiegeltje aan de wand’:
Nissewaard neemt de 300e plaats in van de 338 gemeenten in Nederland wat de sociaal – economische positie betreft en is de afgelopen jaren verder gezakt op de ranglijst. Voor het tweede jaar op rij is onze gemeente koploper WW-aanvragen van alle gemeenten in Zuid-Holland. Het aantal huishoudens met een bijstandsuitkering staat (dec ’24) op het hoogste niveau sinds 2020. Voorzitter, ik kan kort zijn: goed wonen, goed werken, goed leven staat onder druk in onze gemeente. Als het college doorgaat op deze weg, is de toekomst somber.
Het moet anders, het kan anders!
Geen verhaal over getallen en cijfers van ons. Maar concrete voorstellen om het tij te keren op een van de meest urgente zorgen van onze inwoners, een huis. Concrete voorstellen om te zorgen dat Nissewaard én alle inwoners een zonnige toekomst tegemoet gaan. Een écht ‘ze leven nog lang en gelukkig’.
Je dochter wil op zichzelf, je beste vriend wil gaan samenwonen, de buren gaan scheiden en de buurman zoekt een nieuw huis. Ik hoor u denken, dat is in heel Nederland een probleem. We bouwen volop. Voorzitter, het is niet genoeg. Handen aan de ploeg. Onze bouwplannen drogen op. De laatste plannen op de plank komen in uitvoering, maar van papier naar sleutel kost zo een jaar of 7. Nieuwe plannen maken dus. We verwachten van het college voorstellen voor de bouw van ten minste 5000 nieuwe woningen in de omgevingsvisie die nu wordt gemaakt. Woningen die de doorstroming bevorderen, die sterke schouders in onze gemeente houden. We dienen daarvoor een motie in.
We willen de voorrang voor statushouders bij sociale huurwoningen stoppen. Niet omdat zij er niet mogen zijn – ze horen erbij – maar omdat we eerlijk willen zijn en dus iedereen gelijk behandelen. Het is niet uit te leggen dat je buurjongen van 30 nog bij zijn ouders op zolder woont, terwijl anderen voorrang krijgen. We stellen voor om binnen één jaar 500 flexwoningen te bouwen, zodat spoedzoekers in Nissewaard en onze statushouders, maar eventueel ook andere woningzoekenden snel een plek kunnen krijgen. We dienen ook daarvoor een motie in.
Of je nu politieagent bent, in een magazijn werkt of in de kinderopvang: je draagt bij aan onze samenleving. Toch geeft je dat in Nissewaard nog geen recht op, of urgentie vóór, een woning. Dat moet anders. De VVD wil voorrang voor mensen met een inkomen uit werk, huur of koop, omdat zij de ruggengraat van onze gemeente vormen. We willen dat het college ten minste 3 manieren zoekt om dat mogelijk te maken en deze aan de raad voorlegt. We dienen een motie in waarin we alvast een aantal suggesties doen.
Voor wie het nog niet wist, sprookjes bestaan niet(knipoog). Het zijn mooie verhalen die we allemaal graag willen geloven. Wij houden ook van sprookjes. ’s Avonds voorlezen, lekker knus, aan mijn zoon op de bank na een lange dag op school. In de grote mensenwereld is het tijd voor non-fictie. De werkelijkheid onder ogen zien. Om vervolgens diep adem te halen, de mouwen op te stropen en gewoon aan de slag te gaan.
Het moet anders, het kan anders!
Komende maanden zullen wij, elke commissie en elke raadsvergadering, concrete voorstellen doen op verschillende onderwerpen; op onderwerpen die zorgen voor een sterke toekomst van onze gemeente, van onze inwoners!
Ik sluit af met Winnie the Pooh. ‘Ik kom altijd waar ik moet zijn, door weg te gaan van waar ik was.’